Schuinte
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Schuinte is de hoek of helling van een bouwelement ten opzichte van een horizontaal of verticaal vlak.
Omschrijving
In de bouw wordt 'schuinte' gebruikt om de helling of glooiing van diverse constructies aan te duiden. Dit kan verwijzen naar de hoek van een dakvlak ten opzichte van de vloer, de neiging van een muur die niet loodrecht staat, of de aflopende zijde van grondwerken zoals dijken en taluds. De schuinte is essentieel voor functionaliteit, zoals de afvoer van water bij daken en bestrating, en voor constructieve stabiliteit, bijvoorbeeld bij taluds en heipalen onder schoorstand. Ook esthetische overwegingen spelen een rol bij het toepassen van schuinte in architectonische ontwerpen.
Toepassingen in de bouw
Schuinte komt in diverse bouwkundige elementen voor. Bij daken is de dakhelling de schuinte van het dakvlak, uitgedrukt in graden ten opzichte van het horizontale vlak. Platte daken hebben doorgaans een minimale helling voor waterafvoer, terwijl hellende daken variëren van flauw hellend tot steil. Bij grondwerken zoals dijken, spoorbanen en vestingwerken spreekt men van een talud, wat de schuinte van het zijvlak is. Ook bij de aanleg van bestrating wordt schuinte (afschot) toegepast om regenwater af te voeren. Muren kunnen eveneens schuin geplaatst zijn, hetzij als architectonisch element of als dragende constructie. Bij funderingen worden heipalen soms onder een schuine stand (schoorstand) geheid om horizontale krachten op te vangen. Daarnaast kan schuinte voorkomen bij afgeschuinde randen van bouwonderdelen om scherpe hoeken te voorkomen of esthetische redenen, ook wel afschuining of schuine kant genoemd.
Vergelijkbare termen
Hellingshoek
Gebruikte bronnen: