Ogief
Laatst bijgewerkt: 28-12-2025
Definitie
Een ogief is primair een kruisrib, een van de diagonaal lopende ribben van een gewelf, met name toegepast in de Gotiek, of een punt- of spitsboog die kenmerkend is voor deze bouwstijl.
Omschrijving
In de architectuur, specifiek de Gotische stijl, vervult een ogief de rol van een dragende of ondersteunende kruisrib binnen een kruisribgewelf. Deze constructieve elementen, vaak vervaardigd uit natuursteen of hout, kruisen elkaar diagonaalsgewijs in de top van het gewelf en dragen bij aan de stabiliteit en esthetiek van de constructie. Daarnaast kan de term 'ogief' ook verwijzen naar de kenmerkende punt- of spitsboogvorm die veelvuldig voorkomt in Gotische gebouwen.
Het woord 'ogief' wordt soms verward met 'ojief', dat een specifiek profiel beschrijft. Hoewel de termen historisch met elkaar verbonden zijn, duidt 'ojief' doorgaans op een S-vormige welving in doorsnede, die wordt toegepast als decoratieve lijst in de klassieke en Romaanse bouwkunst.
Het ojief als bouwkundig profiel
Naast de betekenis als gewelfrib of spitsboog, wordt de term "ogief" (of vaker "ojief" of "cyma") ook gebruikt voor een specifiek bouwkundig profiel. Dit profiel kenmerkt zich door een S-vormige doorsnede, waarbij de kromming deels hol en deels bol is. Oorspronkelijk afkomstig uit de klassieke architectuur, werd het ojief gebruikt voor de versiering van onder andere kroonlijsten, zuilbases, postamenten en deuromlijstingen. Er zijn twee hoofdtypes te onderscheiden: het recht ojief (cyma recta), dat vanboven hol en vanbeneden bol is, en het omgekeerd ojief (cyma reversa of hielojief), dat vanboven bol en vanbeneden hol is.
Gebruikte bronnen: