Hellingshoek
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De hellingshoek is de hoek die een schuin vlak maakt ten opzichte van een horizontaal vlak.
Omschrijving
De hellingshoek wordt uitgedrukt in graden of als een verhouding. In de bouw wordt de hellingshoek toegepast bij diverse constructies zoals daken, taluds (schuine vlakken langs wegen of watergangen) en hellingbanen (bijvoorbeeld opritten of looproutes). De hellingshoek is van belang voor onder andere de afwatering, stabiliteit, functionaliteit en de keuze van materialen, zoals dakbedekking.
Toepassingen en factoren
De hellingshoek van een constructie wordt beïnvloed door verschillende factoren, waaronder het type bouwmateriaal, bouwkundige eisen, veiligheidsnormen en beschikbare ruimte. Bij daken is de hellingshoek mede bepalend voor de benodigde dakbedekking; zo hebben diverse soorten dakpannen een minimale hellingshoek nodig om goed te functioneren en water af te voeren. Ook bij taluds speelt de grondsoort en de hoek van inwendige wrijving een rol bij het bepalen van een stabiele hellingshoek.
Berekening
De hellingshoek kan worden berekend met behulp van trigonometrie, specifiek de tangensfunctie. Door de verticale afstand (stijging) te delen door de horizontale afstand (uitbreiding) verkrijgt men een verhouding. Met behulp van de inverse tangensfunctie (arctan of tan⁻¹) kan deze verhouding worden omgezet naar een hoek in graden.
Vergelijkbare termen
Dakhelling
Gebruikte bronnen: