Dakhelling
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De dakhelling is de hoek die een dakvlak maakt ten opzichte van een horizontale lijn, uitgedrukt in graden of percentages.
Omschrijving
De dakhelling is een cruciaal aspect in de bouwkunde, beïnvloed door factoren zoals het klimaat, de architectonische stijl en met name de gekozen dakbedekking. Een adequate dakhelling is essentieel voor een goede waterafvoer en om de ophoping van sneeuw en vuil te minimaliseren, wat bijdraagt aan de levensduur van het dak. Platte daken hebben meestal een minimale helling van 1% tot 2% om waterophoping te voorkomen. De vereiste minimale helling varieert sterk per type dakbedekking; zo vereisen dakpannen doorgaans een grotere helling dan waterdichte membranen zoals bitumen. De helling kan worden berekend op basis van de verticale stijging en de horizontale lengte van het dakvlak.
Minimale dakhelling per dakbedekking
De benodigde minimale dakhelling is sterk afhankelijk van het type dakbedekking om waterdichtheid en duurzaamheid te garanderen. Voorbeelden van minimale hellingen zijn: stalen daken minimaal 8,5 graden (15%), kanaaltegels minimaal 7,7 graden (13,5%), leien daken minimaal 14,5 graden (26%), en rieten daken minimaal 19,5 graden (35%). Gewone dakpannen vereisen normaliter een helling vanaf 15 graden, al zijn er speciale systemen voor lagere hellingen, zoals vanaf 7 graden. Platte daken worden volgens de Eurocode NEN-EN 1991 gedefinieerd als daken met een helling tussen -5 en +5 graden.
Berekening van de dakhelling
De dakhelling kan worden berekend met behulp van de verticale stijging (hoogte) en de horizontale uitbreiding (breedte) van het dakvlak. De helling in procenten wordt berekend door de hoogte te delen door de breedte en dit te vermenigvuldigen met 100. Om de helling in graden te verkrijgen, kan de arctangens van de verhouding tussen hoogte en breedte worden gebruikt. Een helling van 45 graden komt overeen met een helling van 100%.
Vergelijkbare termen
Dakvlak
Gebruikte bronnen: