Windkracht
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Windkracht verwijst in de bouwkunde naar de belasting die wind uitoefent op een constructie, uitgedrukt in winddruk of windbelasting, en is essentieel voor het waarborgen van stabiliteit en veiligheid.
Omschrijving
Windkracht is een belangrijke factor bij het ontwerp en de sterkteberekening van gebouwen en andere constructies, zoals bruggen, silo's en masten. De krachten die door wind worden uitgeoefend, kunnen leiden tot zijdelingse druk, opwaartse zuiging, buiging en torsie, wat de stabiliteit en veiligheid van een constructie beïnvloedt. Bij het berekenen van windbelasting wordt gekeken naar de dynamische windstuwdruk, de binnendrukcoëfficiënt en de buitendrukcoëfficiënt.
Factoren en normen
De totale windbelasting op een constructie wordt beïnvloed door verschillende factoren, waaronder de hoogte, vorm en locatie van het gebouw, en de terreinruwheid van de omgeving. In Nederland worden windbelastingen berekend volgens de Eurocodes, met name NEN-EN 1991-1-4, aangevuld met nationale bijlagen. Deze normen geven richtlijnen voor de berekening van windbelasting als statische belasting en houden rekening met de dynamische windstuwdruk, binnendruk- en buitendrukcoëfficiënten.
Windkracht volgens Beaufort
Voor meteorologische doeleinden wordt windkracht vaak uitgedrukt op de schaal van Beaufort. Deze schaal, die loopt van 0 tot 12, beschrijft de waarneembare effecten van de windsnelheid. Hoewel de schaal van Beaufort handig is voor een visuele inschatting, is deze niet gebaseerd op objectief meetbare grootheden voor bouwkundige berekeningen. Voor constructieve veiligheid wordt gekeken naar de daadwerkelijke windsnelheid en de daaruit voortvloeiende winddruk of -belasting.
Vergelijkbare termen
Windbelasting
Gebruikte bronnen: