Windweerstand
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Het vermogen van een constructie of bouwwerk om de krachten van wind te weerstaan zonder schade of instabiliteit, bepaald door factoren zoals vorm, materiaal en verankering.
Omschrijving
Windweerstand is een belangrijk aspect bij het ontwerpen en bouwen, met name voor structuren die aan sterke windkrachten worden blootgesteld, zoals hoge gebouwen en bruggen. De mate van windweerstand wordt beïnvloed door de aerodynamische vorm van het gebouw, de stijfheid van de gebruikte materialen en de fundering. Naast constructieve veiligheid kan wind ook hinder veroorzaken, met name in de omgeving van hoge gebouwen, wat kan leiden tot verhoogde windsnelheden en een onaangenaam of zelfs gevaarlijk verblijfsklimaat. Stedenbouwkundige oplossingen, zoals voldoende afstand tussen bebouwing en het rekening houden met de vorm van gebouwen, kunnen windhinder helpen voorkomen.
Bepaling en normering
De weerstand tegen windbelasting van bijvoorbeeld zonne-energiesystemen kan worden bepaald door een kracht op het systeem aan te brengen die oplichten door wind simuleert. De belasting waarbij het systeem bezwijkt, bepaalt de windweerstand en toepasbaarheid in verschillende windgebieden. Normen zoals NTA 8292 geven richtlijnen voor windweerstand bij onder meer losliggende dakbedekking, waarbij eisen worden gesteld aan bijvoorbeeld massa en maximale gebouwhoogte in bepaalde windgebieden. De Eurocode 'Wind' en bijbehorende nationale bijlagen, zoals de NBN EN 1991-1-4 ANB in België, worden gebruikt om windbelastingen op gebouwen te berekenen.
Vergelijkbare termen
Windbelasting
Gebruikte bronnen: