Windbelasting
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Windbelasting is de druk die wind uitoefent op het oppervlak van een constructie, gemeten in kracht per oppervlakte-eenheid (bijvoorbeeld Pascal of N/m²).
Omschrijving
Windbelasting is een essentiële factor in de bouwkunde voor het ontwerp en de stabiliteit van gebouwen en andere constructies. De totale windbelasting op een constructie wordt beïnvloed door diverse factoren, waaronder de windsnelheid, de hoogte en vorm van het gebouw, de ruwheid van het omliggende terrein en de locatie van het gebouw (bijvoorbeeld aan de kust of in een bebouwde omgeving). Windbelasting kan leiden tot zijdelingse druk, opwaartse zuigkracht (vooral op daken) en torsie, die de stabiliteit en veiligheid van een constructie kunnen beïnvloeden.
Berekening en normen
De berekening van windbelasting is complex en hangt af van de grootte, vorm en locatie van de constructie. Voor een accurate berekening zijn er specifieke formules en normen, zoals de Eurocode 'Wind' (NEN-EN 1991-1-4), die richtlijnen geven. Deze normen houden rekening met onder andere windgebieden, hoogte van het gebouw en terreincategorieën. Rekentools kunnen helpen bij het berekenen van de windbelastingen op verschillende delen van een gebouw.
Windkracht vs. Windbelasting
Hoewel 'windkracht' vaak in algemene zin wordt gebruikt om de sterkte van de wind aan te duiden, wordt in de bouwkunde veelal gesproken over 'windbelasting'. Windkracht wordt meestal uitgedrukt op de schaal van Beaufort, die gebaseerd is op de waarneembare effecten van wind en windsnelheid. Windbelasting daarentegen is de daadwerkelijke druk die de wind uitoefent op een oppervlak, uitgedrukt in kracht per oppervlakte-eenheid (bijvoorbeeld N/m² of Pascal). De belasting is afhankelijk van de dynamische windstuwdruk, de binnendrukcoëfficiënt en de buitendrukcoëfficiënt.
Vergelijkbare termen
Winddruk
Gebruikte bronnen: