Vervormingscompatibiliteit
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Het vermogen van bouwmaterialen of constructieonderdelen om gelijktijdig en in samenhang te vervormen onder invloed van belastingen of omgevingsfactoren, zonder dat dit leidt tot onaanvaardbare spanningen, scheurvorming of schade.
Omschrijving
Vervormingscompatibiliteit is een belangrijk aspect in de bouwkunde, gericht op het beheersen van vervormingen in een constructie als gevolg van onder andere belasting, temperatuurschommelingen, vocht of zettingen in de ondergrond. Materialen en constructiedelen reageren verschillend op deze invloeden; ze kunnen uitzetten, krimpen, buigen of anderszins van vorm veranderen. Wanneer aangrenzende delen niet compatibel zijn in hun vervormingsgedrag, kunnen er interne spanningen ontstaan die leiden tot scheuren of andere schade. Om vervormingscompatibiliteit te waarborgen, wordt bij het ontwerp en de uitvoering van bouwprojecten rekening gehouden met de eigenschappen van de gebruikte materialen en de interactie tussen verschillende constructieonderdelen. Dit kan bijvoorbeeld door het toepassen van bewegingsvoegen of flexibele verbindingen. Een goed begrip van vervormingscompatibiliteit is essentieel voor de structurele integriteit en duurzaamheid van een gebouw of kunstwerk, en het voorkomt problemen zoals lekkages, esthetische gebreken en in extreme gevallen zelfs instabiliteit.
Vergelijkbare termen
Dilatatievoeg
Gebruikte bronnen: