Topgevel
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een topgevel is een gevel met een in een punt uitlopend bovendeel, vaak gelegen aan de korte zijde van een gebouw en volgt doorgaans de vorm van een driehoekig dakvlak.
Omschrijving
De topgevel vormt het bovenste, vaak driehoekige, deel van een gevel en bevindt zich meestal aan de kopse kant van een gebouw. Dit geveldeel volgt in grote lijnen de helling van het dak en kan diverse vormen aannemen, zoals een puntgevel, trapgevel, klokgevel of tuitgevel. Topgevels zijn niet alleen bepalend voor het aanzicht van een gebouw, maar kunnen ook een constructieve functie hebben, bijvoorbeeld bij het dragen van de dakconstructie. Ze komen zowel in historische als moderne architectuur veel voor en bieden ruimte voor decoratieve elementen.
Toepassingen en materialen
Topgevels worden toegepast in diverse bouwstijlen en bij verschillende gebouwtypen. Ze zijn kenmerkend voor bijvoorbeeld grachtenpanden, maar komen ook voor bij moderne huizen en andere gebouwen. Materialen voor topgevels variëren sterk, waaronder metselwerk, hout en prefab betonelementen. Decoraties op topgevels, zoals windveren of gevelmakelaars, kunnen uitgevoerd zijn in hout, metselwerk of natuursteen.
Verschillende typen topgevels
Er zijn diverse typen topgevels, die zich onderscheiden door hun vorm. Bekende voorbeelden zijn de puntgevel (strak driehoekig), de trapgevel (met treden), de klokgevel (met een klokvormige beëindiging), en de tuitgevel (met een topstuk dat smaller is dan de gevel eronder). De halsgevel wordt soms ook tot de topgevels gerekend, hoewel deze bovenaan niet altijd in een punt eindigt.
Vergelijkbare termen
Gevel
Gebruikte bronnen: