Symmetrie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Symmetrie in de bouwkunde is een ordeningsprincipe waarbij delen van een geheel in balans zijn ten opzichte van een punt, lijn (as) of vlak, en na een transformatie (zoals spiegelen of draaien) weer samenvallen met zichzelf.
Omschrijving
Symmetrie is een fundamenteel concept dat zorgt voor balans, harmonie en visuele rust in een ontwerp. In de bouwkunde wordt symmetrie toegepast in verschillende vormen, waaronder axiale (spiegel-)symmetrie langs een lijn en radiale (draai-)symmetrie rondom een centraal punt. Symmetrie kan zowel in plattegronden, gevels als in details worden gebruikt. Hoewel symmetrie sterk geassocieerd wordt met klassieke bouwstijlen, waar het een belangrijk kenmerk is van harmonie en ordening, wordt het ook in moderne architectuur toegepast om een gevoel van evenwicht te creëren.
Soorten Symmetrie in Bouwkunde
In de bouwkunde komen diverse vormen van symmetrie voor. Axiale symmetrie, ook wel spiegelsymmetrie genoemd, is hierbij een veelgebruikt principe waarbij delen van een bouwwerk gespiegeld zijn ten opzichte van een centrale as. Dit is bijvoorbeeld te zien in de opzet van veel klassieke gebouwen en formele tuinen, waar het zorgt voor orde en evenwicht. Radiale symmetrie treedt op wanneer elementen vanuit een centraal punt uitstralen en symmetrisch zijn rondom dit punt. Dit type symmetrie is minder frequent, maar kan voorkomen in bijvoorbeeld koepels of bepaalde plattegronden. Naast deze veelvoorkomende vormen bestaan er ook andere symmetrietransformaties zoals schuifsymmetrie en draaisymmetrie, hoewel spiegelsymmetrie de meest gangbare betekenis van 'symmetrie' is in de bouwkunde.
Vergelijkbare termen
Balans
Gebruikte bronnen: