Scharnierverbinding
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een scharnierverbinding is een verbinding tussen constructieve elementen die rotatie mogelijk maakt rond een punt of lijn.
Omschrijving
In de bouwkunde wordt een scharnierverbinding, ook wel draaiverbinding genoemd, toegepast in constructies waar beweging of flexibiliteit gewenst is. Dit type verbinding laat toe dat een element kan draaien ten opzichte van een ander element. Een scharnierverbinding kan zowel horizontale als verticale krachten opnemen. In het hoofd-rekenmodel van een constructie wordt een dwarskrachtverbinding vaak gedefinieerd als een scharnierverbinding. De werking van de verbinding is erop gericht om krachten en momenten over te dragen tussen de gekoppelde elementen. Scharnierverbindingen worden onder andere toegepast in staalconstructies, zoals bij portaalspanten en vakwerkconstructies. Ze zijn in vergelijking met momentverbindingen (stijve verbindingen) over het algemeen eenvoudiger en goedkoper te realiseren.
Toepassingen in de bouw
Scharnierverbindingen worden in de bouw breed toegepast. Ze zijn essentieel bij het afhangen van ramen, deuren en luiken, waar ze de benodigde bewegingsvrijheid bieden om deze te openen en te sluiten. Ook in grotere draagconstructies, zoals staalconstructies, worden scharnierverbindingen gebruikt. Voorbeelden zijn de toepassing in portaalspanten en vakwerkconstructies, waarbij ze zorgen voor specifieke krachtsoverdracht en stabiliteit. In geprefabriceerde betonconstructies kunnen scharnierverbindingen worden toegepast om stabiliteit te realiseren door de verbindingen als 'scharnierverbinding' uit te voeren. Daarnaast komen scharnierverbindingen voor in diverse andere constructiedetails, zoals bij opleggingen van balken en in vakwerkverbindingen.
Vergelijkbare termen
Draaipunt |
Gewricht |
Scharnier
Gebruikte bronnen: