Oppervlaktewater
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Oppervlaktewater is al het water dat zich aan de oppervlakte van de aarde bevindt, zoals in rivieren, meren, kanalen en sloten.
Omschrijving
Oppervlaktewater is een belangrijk onderdeel van de waterhuishouding. Het infiltreert in de bodem en kan zo grondwater aanvullen, of wordt afgevoerd naar de zee. In de civiele techniek speelt oppervlaktewater een rol bij watermanagement, waaronder het ontwerp en beheer van waterbouwkundige constructies en systemen zoals dijken en waterkeringen. Daarnaast kan oppervlaktewater onder bepaalde voorwaarden worden gebruikt als aanmaakwater voor beton, mits het geen schadelijke stoffen bevat die het verhardingsproces of de duurzaamheid beïnvloeden.
Toepassing in de bouw
In de bouwsector kan oppervlaktewater relevant zijn als aanmaakwater voor beton. Hiervoor gelden specifieke eisen om ervoor te zorgen dat het water geen stoffen bevat die het uithardingsproces of de kwaliteit van het beton nadelig beïnvloeden. Het water moet regelmatig worden getoetst aan de hiervoor geldende normen, zoals NEN-EN 1008. Naast het gebruik als aanmaakwater, is het beheer van grond- en oppervlaktewater van belang bij bouwprojecten, bijvoorbeeld om wateroverlast te voorkomen of bij het toepassen van bouwstoffen in of op de bodem of in oppervlaktewaterlichamen, waarvoor regels gelden vanuit onder andere het Besluit activiteiten leefomgeving (Bal).
Vergelijkbare termen
Grondwater
Gebruikte bronnen: