Menhir
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een menhir is een grote, langwerpige steen die in de prehistorie rechtop in de grond is geplaatst.
Omschrijving
Menhirs zijn een vorm van megalieten, wat 'grote stenen' betekent. Ze werden geplaatst door prehistorische culturen, voornamelijk tijdens het Neolithicum en de Bronstijd. Het woord 'menhir' komt uit het Bretons en is een samenvoeging van 'maen' (steen) en 'hir' (lang). Menhirs kunnen zowel alleenstaand voorkomen als in groepen, zoals in rijen (alignementen) of cirkels (cromlechs). De functie van menhirs is niet altijd duidelijk, maar ze worden vaak geassocieerd met rituele of markering doeleinden, zoals kalenders of begraafplaatsen. Ze zijn te vinden in verschillende delen van de wereld, met een hoge concentratie in West-Europa, zoals in Bretagne, Ierland en Groot-Brittannië.
Vergelijkbare termen
Dolmen
Gebruikte bronnen: