Hallenhuisboerderij

---

Definitie

Een hallenhuisboerderij is een traditioneel boerderijtype dat gekenmerkt wordt door een hoge, brede en diepe middenbeuk (de "hallen"), geflankeerd door lagere zijbeuken aan weerszijden.

Omschrijving

De hallenhuisboerderij is een historisch en karakteristiek boerderijtype dat voornamelijk voorkomt in Nederland. Het ontwerp is herkenbaar aan het dak dat over de volledige lengte doorloopt, waardoor een grote open ruimte ontstaat. De hoge middenbeuk werd traditioneel gebruikt voor het stallen van vee en biedt vaak de mogelijkheid om hooi op te slaan. De zijbeuken dienden als woon- en/of werkruimtes voor de boerenfamilie. Kenmerkend zijn ook de symmetrische gevels en het gebruik van regionale bouwmaterialen. Hallenhuisboerderijen zijn vanuit historisch en cultureel perspectief belangrijke architectonische erfgoedobjecten.

Vergelijkbare termen

Boerderijtype