Evenwichtsconstructie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een evenwichtsconstructie is een bouwkundige methode waarbij de belasting op de ondergrond minimaal blijft door grond te vervangen door een lichter materiaal, zodat bijkomende zettingen van de grond door het gewicht van een bouwwerk worden voorkomen.
Omschrijving
Bij een evenwichtsconstructie wordt het principe toegepast waarbij de spanningen in de ondergrond nagenoeg niet verhoogd worden door het aanbrengen van een ophoging of bouwwerk. Dit wordt bereikt door bestaande grond uit te graven en te vervangen door een materiaal met een beduidend lager volumiek gewicht, zoals geëxpandeerd polystyreen (EPS) of schuimbeton. Hierdoor is er een evenwicht tussen de spanningen vóór en na het aanbrengen van de constructie, waardoor de ophoging of het bouwwerk nagenoeg zettingsvrij is.
Toepassing
Evenwichtsconstructies worden met name toegepast op samendrukbare of slappe grondlagen om zettingen te minimaliseren of te voorkomen. Ze worden ingezet bij de aanleg van nieuwe wegen, wegverbredingen, fietspaden, bedrijfsterreinen en bij overgangsconstructies waar een stijve constructie overgaat naar een slappe omgeving.
Materialen
Voor evenwichtsconstructies worden lichtgewicht materialen gebruikt ter vervanging van de bestaande grond. Veelgebruikte materialen zijn geëxpandeerd polystyreen (EPS) en schuimbeton. EPS-platen of schuimbeton worden hierbij ingegraven of gestort om het gewicht van de bovenbouw te compenseren. Ook materialen zoals Argexkorrels met een laag volumegewicht kunnen worden toegepast.
Vergelijkbare termen
Boogconstructie
Gebruikte bronnen: