Erfscheiding
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een erfscheiding, ook wel erfafscheiding genoemd, is een fysieke begrenzing die de grens aangeeft tussen twee percelen, of tussen een perceel en de openbare ruimte.
Omschrijving
Erfscheidingen dienen om eigendomsgrenzen te markeren en kunnen bijdragen aan privacy en veiligheid. Ze kunnen diverse vormen aannemen, zoals schuttingen, muren, hekwerken, heggen of bomenrijen. De regels omtrent het plaatsen en de maximale hoogte van erfafscheidingen zijn vastgelegd in het Burgerlijk Wetboek en kunnen per gemeente verschillen, vaak afhankelijk van de locatie (bijvoorbeeld voor- of achtertuin). Plaatsing op de erfgrens vereist in de meeste gevallen overeenstemming met de buren, aangezien de afscheiding dan gezamenlijk eigendom wordt (mandeligheid).
Soorten erfafscheidingen
Erfscheidingen kunnen constructies zijn, zoals schuttingen, muren, poorten of hekwerken, gemaakt van materialen zoals beton of hout. Ook natuurlijke afscheidingen in de vorm van beplanting, zoals heggen, bomen of struiken, vallen onder de definitie van een erfafscheiding.
Regelgeving en plaatsing
De wetgeving maakt onderscheid in maximale hoogte van erfafscheidingen, meestal 1 meter in de voortuin en 2 meter achter de voorgevelrooilijn. Voor het plaatsen van een erfafscheiding op de erfgrens is toestemming van de aangrenzende buur vereist. Zonder toestemming dient de afscheiding volledig op het eigen perceel geplaatst te worden. Bij het plaatsen van beplanting nabij de erfgrens gelden specifieke afstanden; bomen moeten doorgaans minimaal 2 meter en heesters/heggen minimaal 50 centimeter van de grens staan, al kunnen hier lokale afwijkingen voor gelden. Geschillen over erfafscheidingen komen regelmatig voor en vallen onder het burenrecht.
Vergelijkbare termen
Afscheiding
Gebruikte bronnen: