Erfafscheiding
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een erfafscheiding is een constructie of beplanting die de grens tussen twee aangrenzende erven of tussen een erf en openbaar gebied markeert.
Omschrijving
Erfafscheidingen, zoals schuttingen, hekken, muren of hagen, worden geplaatst om eigendommen af te bakenen en privacy te bieden. Bij het plaatsen van een erfafscheiding dient rekening te worden gehouden met wettelijke regels en plaatselijke verordeningen, onder andere met betrekking tot de hoogte en locatie van de afscheiding. Een erfafscheiding die precies op de erfgrens staat, is gezamenlijk eigendom van beide buren, wat betekent dat zij samen verantwoordelijk zijn voor het onderhoud en de kosten delen. Indien de erfafscheiding volledig op het perceel van één eigenaar staat, is deze persoon volledig verantwoordelijk.
Regelgeving en Plaatsing
De regels voor erfafscheidingen zijn vastgelegd in het Burgerlijk Wetboek en kunnen verder gespecificeerd zijn in gemeentelijke verordeningen of het Omgevingsplan. Over het algemeen geldt een maximale hoogte van 2 meter voor een erfafscheiding in de achtertuin en 1 meter in de voortuin. Hogere afscheidingen kunnen een vergunning vereisen. Het plaatsen van een scheidsmuur óp de erfgrens vereist overleg en toestemming van de buren, omdat deze dan gezamenlijk eigendom wordt. Zonder toestemming moet de afscheiding volledig op eigen grond worden geplaatst. Voor beplanting gelden specifieke afstandsregels tot de erfgrens; bomen moeten minimaal 2 meter en heesters of heggen minimaal 50 centimeter van de grens staan, tenzij er uitzonderingen van toepassing zijn of lokale regels afwijken.
Vergelijkbare termen
Schutting
Gebruikte bronnen: