Bekisting
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Bekisting is een tijdelijke mal of contravorm, meestal van hout, staal of kunststof, die in de bouw wordt gebruikt om vloeibaar beton in de gewenste vorm en afmeting te houden tijdens het storten en uitharden.
Omschrijving
De primaire functie van bekisting is het geven van vorm en ondersteuning aan gestort beton totdat het voldoende is uitgehard. Dit is essentieel voor het realiseren van diverse betonnen constructies zoals funderingen, wanden, vloeren en kolommen. De bekisting moet stevig genoeg zijn om de druk van het natte beton te weerstaan en nauwkeurig geplaatst worden voor de juiste maatvoering. Na het uitharden van het beton wordt de bekisting meestal verwijderd voor hergebruik, tenzij het een 'verloren bekisting' betreft die onderdeel blijft van de constructie.
Soorten bekisting
Er bestaan diverse soorten bekistingen, afhankelijk van het toepassingsgebied en de complexiteit van de constructie. Voorbeelden zijn traditionele bekisting van houten planken, systeembekistingen opgebouwd uit standaardelementen, tunnelbekisting voor het in één keer storten van wanden en vloeren, klimbekisting voor verticale constructies, en kolombekistingen. Daarnaast is er onderscheid tussen tijdelijke bekisting, die na uitharding wordt verwijderd, en verloren bekisting, die in de constructie achterblijft en soms een isolerende functie heeft, zoals bij funderingen van EPS of XPS.
Materialen
Bekistingen worden vervaardigd uit verschillende materialen, waaronder hout (zoals vurenhout, multiplex of betontriplex), staal, aluminium en kunststof (zoals EPS of PS-hardschuim). De keuze van het materiaal hangt af van factoren zoals de gewenste vorm, de benodigde sterkte, de herbruikbaarheid en eventuele aanvullende functies zoals isolatie.
Vergelijkbare termen
Systeembekisting
Gebruikte bronnen: