Zool
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een zool is in de bouwkunde het onderste, dragende deel van verschillende constructies, zoals funderingen en dijken.
Omschrijving
De term 'zool' wordt in de bouwkunde gebruikt om het onderste, dragende vlak van diverse elementen aan te duiden. Bij funderingen is de funderingszool het verbrede voetstuk, vaak van gewapend beton, dat de belastingen van de bovenbouw opneemt en verdeelt over de ondergrond. Dit principe, ook wel 'funderen op staal' genoemd, berust op het draagvermogen van de direct onderliggende grond. Funderingszolen kunnen doorlopend zijn (onder muren) of als poeren worden toegepast (onder kolommen). De afmetingen en diepte van de zool worden bepaald op basis van de draagkracht van de ondergrond. Naast funderingen kan de term 'zool' ook verwijzen naar het onderste deel van bijvoorbeeld een dijk, terp, kade of schietgat.
Toepassingen en materialen
Funderingszolen worden veelal uitgevoerd in gewapend beton. Ze kunnen ter plaatse worden gestort of als prefab elementen worden aangeleverd. Prefab funderingszolen worden vervaardigd in een gecontroleerde omgeving en de afmetingen zijn vaak afgestemd op transportmogelijkheden. Bij onderschoeiingswerkzaamheden, waarbij bestaande funderingen worden verdiept, wordt een nieuwe funderingszool van gewapend of staalvezelversterkt beton onder de bestaande constructie geplaatst. De zool van een schaaf, een stuk gereedschap dat wordt gebruikt om hout te bewerken, is het vlakke contactvlak met het te schaven object. Ook bij werkschoenen spreekt men van een zool, waaronder inlegzolen voor comfort en antiperforatiezolen ter bescherming tegen scherpe voorwerpen.
Vergelijkbare termen
Funderingszool
Gebruikte bronnen: