Fundatiezool
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een fundatiezool, ook wel strokenfundering genoemd, is een type fundering op staal waarbij betonnen stroken onder de dragende muren van een gebouw worden geplaatst om de belasting over te dragen op de draagkrachtige ondergrond.
Omschrijving
De fundatiezool is een veelgebruikte funderingsmethode, met name voor relatief lichte constructies zoals woningen en kleine gebouwen, op een vaste ondergrond zoals zandgrond. Deze stroken worden gemaakt van gewapend beton, waarbij het beton de drukkrachten opvangt en de wapening de trekkrachten. De aanlegbreedte van de stroken is doorgaans 2,5 tot 3 keer de dikte van de muur, en de fundering wordt op vorstvrije diepte aangelegd, circa 80 cm onder het maaiveld. De fundatiezool verdeelt het gewicht van de constructie over een groter oppervlak, wat helpt verzakking te voorkomen.
Toepassing en grondsoort
Een strokenfundering wordt vooral toegepast bij lichte gebouwen en constructies met draagmuren. Deze methode is geschikt voor grondsoorten met een goede draagkracht, zoals zandige of stevige kleigrond. Het is minder ideaal voor drassige of veenachtige ondergrond. De fundering op staal, waartoe de strokenfundering behoort, betekent funderen op de beschikbare, vaste ondergrond.
Werkwijze
Voor het maken van een strokenfundering worden sleuven gegraven onder de geplande draagmuren. Op de bodem van de sleuven kan een laag grind of zand worden aangebracht en verdicht met een lichte trilplaat voor extra stabiliteit en om te voorkomen dat vocht uit de bodem direct in het beton trekt. Hierna worden de betonnen stroken, eventueel met wapening, gestort. Het is belangrijk het beton voldoende te laten uitharden voordat verder wordt gebouwd.
Vergelijkbare termen
Funderingsplaat
Gebruikte bronnen: