Werkvloer
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een werkvloer is in de bouw een meestal niet-constructieve vloer die dient als stabiele en vlakke ondergrond voor de aanleg van een fundering of andere constructies, om zo schoon en nauwkeurig werken mogelijk te maken.
Omschrijving
De werkvloer wordt voornamelijk toegepast bij funderingen op staal, funderingsbalken of plaatfunderingen. Het voorkomt dat vers gestort beton in direct contact komt met de ondergrond, waardoor onttrekking van water aan het beton wordt tegengegaan en de voorgeschreven dekking van wapening gewaarborgd blijft. Naast deze technische functies biedt een werkvloer ook praktische voordelen, zoals een stevige en goed beloopbare ondergrond voor bouwvakkers en machines, wat bijdraagt aan een strakkere maatvoering en minder hinder van weersinvloeden tijdens de werkzaamheden.
Materialen en typen werkvloeren
Werkvloeren kunnen uit verschillende materialen bestaan, afhankelijk van de specifieke toepassing en vereisten. Veelgebruikte materialen zijn onder meer stampbeton (hoewel minder gangbaar), vloeibeton, schuimbeton en polystyreen. Schuimbeton wordt vaak gekozen vanwege de isolerende eigenschappen en de mogelijkheid om het snel aan te brengen in diverse laagdiktes. Ook noppenfolie, gemaakt van high-density polyetheen (HDPE), wordt toegepast als werkvloer, met voordelen zoals waterdichtheid, hoge drukbestendigheid en inzetbaarheid als funderingsbescherming.
Toepassing bij funderingen en betonvloeren
De werkvloer is een essentieel onderdeel bij de realisatie van funderingen en betonvloeren. Het vormt een vlakke basis waarop de bekisting en wapening nauwkeurig geplaatst kunnen worden. Bij betonverhardingen fungeert de funderingslaag eveneens als vlakke werkvloer voor het aanleggen van de betonverharding. In specifieke gevallen, zoals bij cut-and-cover tunnels, kan de werkvloer een betonlaag zijn die op de onderwaterbetonvloer wordt aangebracht.
Vergelijkbare termen
Steigerplatform
Gebruikte bronnen: