Wegenstructuur
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De wegenstructuur, ook wel wegconstructie genoemd, is de opbouw van een weg bestaande uit meerdere lagen met elk een specifieke functie om verkeersbelasting te dragen en te verdelen naar de ondergrond.
Omschrijving
Een wegenstructuur is doorgaans opgebouwd uit een aantal lagen bovenop de natuurlijke ondergrond of een aangelegd zandbed. Van boven naar beneden zijn dit typisch de verharding (zoals asfalt of beton), een fundering en soms een onderfundering. De verharding vormt het oppervlak waar het verkeer direct contact mee heeft. De funderingslagen zorgen voor de draagkracht en spreiden de verkeersbelasting, zodat de onderliggende grond niet vervormt. De materialen en diktes van de lagen worden afgestemd op de verwachte verkeersintensiteit en -belasting, uitgedrukt in bouwklassen.
Opbouw van een asfaltweg
Een veelvoorkomende wegenstructuur in Nederland is de asfaltweg, opgebouwd uit meerdere lagen. Van boven naar beneden bestaat deze vaak uit een asfalt deklaag, een asfalt tussenlaag en een asfalt onderlaag. Daaronder bevindt zich een fundering van granulaat (ongebonden of gebonden), gevolgd door een zandbed en de natuurlijke ondergrond. Deze gelaagde opbouw zorgt ervoor dat de belasting van het verkeer voldoende wordt gereduceerd om permanente vervorming van de ondergrond te voorkomen.
Soorten verhardingen
Naast asfalt bestaan er diverse andere typen wegverhardingen, zoals betonverhardingen (betonplaten, doorgaand gewapend beton), elementenverhardingen (klinkers, kasseien, betonstraatstenen, baksteen, natuursteen) en halfverhardingen (steenslag, grind, schelpen). De keuze van de verharding en de bijbehorende onderliggende lagen hangt af van het gebruiksdoel en de verkeersbelasting van de weg.
Vergelijkbare termen
Wegverharding
Gebruikte bronnen: