Waterkelder
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een waterkelder is een ondergronds of afgedekt bassin voor de opslag van water, vaak hemelwater, voor diverse doeleinden zoals drinkwater, huishoudelijk gebruik of waterberging.
Omschrijving
Waterkelders, ook wel cisterne of regenkelder genoemd, zijn constructies die historisch werden gebruikt om in de waterbehoefte te voorzien, met name op plaatsen waar grondwater schaars of onbruikbaar was. Regenwater werd via daken en goten verzameld en naar de kelder geleid, eventueel gefilterd door bijvoorbeeld zand of grind. Tegenwoordig worden waterkelders nog steeds toegepast, onder andere voor het opvangen en bufferen van regenwater om wateroverlast te voorkomen en de grondwaterstand aan te vullen. Ze kunnen worden gebouwd onder gebouwen, straten, pleinen of andere openbare ruimtes. De constructie vereist waterdichtheid en goede ventilatie om vochtproblemen, schimmelvorming en ophoping van radongas te voorkomen. Materialen zoals metselwerk of gewapend beton worden gebruikt, waarbij prefab betonnen kelders uit één stuk voordelen bieden qua waterdichtheid.
Toepassingen
Waterkelders kennen diverse toepassingen. Historisch dienden ze als bron van drink- en huishoudwater, met name in gebieden zonder betrouwbare waterleiding. In de moderne bouw worden ze ingezet voor hemelwaterafvoer en waterberging om piekafvoeren tijdens hevige regenval op te vangen en zo het rioolstelsel te ontlasten en wateroverlast te vermijden. Ze kunnen ook dienen voor de tijdelijke opslag van water in tunnels, waarna het wordt weggepompt. Daarnaast wordt regenwater uit waterkelders soms gebruikt als gietwater in de land- of tuinbouw of voor huishoudelijke toepassingen zoals toiletspoeling of de wasmachine.
Vergelijkbare termen
Regenwaterkelder
Gebruikte bronnen: