Uitbreidingsruimte
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Uitbreidingsruimte refereert aan fysieke ruimte of gereserveerde mogelijkheden binnen bijvoorbeeld bestemmingsplannen die toekomstige uitbreiding van bebouwing of bedrijvigheid mogelijk maken.
Omschrijving
In de bouw en ruimtelijke ordening duidt uitbreidingsruimte op het beschikbaar houden van grond of het creëren van planologische mogelijkheden voor toekomstige groei. Dit kan gaan om het vergroten van woningen of het uitbreiden van bedrijfspanden. Bestemmingsplannen spelen een cruciale rol bij het vastleggen van deze mogelijkheden. Soms is er binnen het geldende bestemmingsplan al uitbreidingsruimte opgenomen, bijvoorbeeld in de vorm van een percentage extra bebouwd oppervlak. Als een gewenste uitbreiding niet binnen het huidige bestemmingsplan past, kan een afwijkingsprocedure of zelfs een wijziging van het bestemmingsplan nodig zijn.
Uitbreidingsruimte in bestemmingsplannen
De mogelijkheden voor uitbreiding zijn vaak vastgelegd in een bestemmingsplan. Dit plan geeft aan welke functies (zoals wonen of werken) op een bepaalde locatie zijn toegestaan en welke bebouwingsmogelijkheden er zijn. Een bestemmingsplan kan specifieke regels bevatten over bijvoorbeeld maximale bouwhoogtes, bouwgrenzen en het toegestane bebouwde oppervlak. Uitbreidingsruimte kan expliciet in het plan zijn opgenomen, bijvoorbeeld via een 'binnenplanse afwijkingsbevoegdheid' die onder voorwaarden extra bouwmogelijkheden toestaat. Indien een voorgenomen uitbreiding niet past binnen de kaders van het geldende bestemmingsplan, moet via een formele procedure 'buitenplans' worden afgeweken, wat complexer is en maatwerk vereist.
Vergelijkbare termen
Flexibele bouw
Gebruikte bronnen: