Terugleveringskosten
Laatst bijgewerkt: 18-11-2025
Definitie
Terugleveringskosten zijn kosten die energieleveranciers in rekening brengen bij consumenten die zelf elektriciteit opwekken, veelal via zonnepanelen, en het overschot hiervan terugleveren aan het elektriciteitsnet.
Omschrijving
Deze kosten zijn in het leven geroepen omdat het terugleveren van stroom door particulieren, vooral op zonnige momenten wanneer de marktprijs van stroom laag is of er een overschot is, extra kosten met zich meebrengt voor energieleveranciers. Deze kosten omvatten hogere inkoopkosten, onbalanskosten (voor het in evenwicht houden van het net), en kosten gerelateerd aan de salderingsregeling. Energieleveranciers berekenen deze kosten door aan zonnepaneelbezitters om de lasten eerlijker te verdelen en de stabiliteit van het elektriciteitsnetwerk te waarborgen. De Autoriteit Consument & Markt (ACM) heeft bevestigd dat het doorberekenen van terugleverkosten is toegestaan, mits de kosten redelijk zijn.
Berekening en Soorten Terugleveringskosten
Energieleveranciers hanteren verschillende methoden voor het berekenen van terugleveringskosten. Dit kan in de vorm van een vast bedrag per maand, waarbij de hoogte afhankelijk is van de jaarlijks teruggeleverde hoeveelheid stroom (staffels of schalen). Een andere methode is een vast bedrag per teruggeleverde kilowattuur (kWh). Daarnaast zijn er leveranciers die hogere vaste leveringskosten hanteren voor klanten met zonnepanelen, of die lagere welkomstkortingen of minder gunstige contractvoorwaarden bieden. Vanaf 2027 mogen energieleveranciers uitsluitend variabele terugleverkosten per kWh in rekening brengen, in plaats van vaste bedragen of schalen. Het is belangrijk op te merken dat terugleverkosten losstaan van de terugleververgoeding, waarbij consumenten juist een vergoeding ontvangen voor de teruggeleverde stroom.
Gebruikte bronnen: