Structuurbeglazing
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Structuurbeglazing is een beglazingstechniek waarbij de glazen panelen aan de draagstructuur van een gebouw worden bevestigd zonder zichtbare traditionele raamkozijnen, wat resulteert in een 'volglazen' aanblik.
Omschrijving
Bij structuurbeglazing worden de glazen panelen, die zowel enkel glas als isolerende beglazing kunnen zijn, meestal in de fabriek op een metalen kader gelijmd. Deze combinatie van glas en kader wordt vervolgens op de bouwplaats aan de draagstructuur bevestigd. Dit systeem maakt gevels mogelijk met een naadloze uitstraling doordat de bevestigingsconstructie achter het glas wordt geplaatst. Er wordt gebruik gemaakt van een speciale afdichtingsvoeg die bestand is tegen UV-straling, aangezien de glasranden niet in een sponning zitten.
Toepassingen en Voordelen
Structuurbeglazing wordt vaak toegepast in moderne architectuur om glazen gevels of vliesgevels te creëren met maximale transparantie en lichtinval. Naast buitengevels kan het ook binnen worden gebruikt voor bijvoorbeeld glazen scheidingswanden. De voordelen van dit systeem zijn onder andere een uitstekende dichtheid, goede geluidsisolatie en bescherming van de dragende structuur. Het is mogelijk om verschillende soorten glas toe te passen, zoals enkel of dubbel glas, gecoat glas, glas met emaille-laag of gezeefdrukt glas.
Verwerking
Het glas dat gebruikt wordt voor structuurbeglazing, zoals floatglas (bijvoorbeeld PLANICLEAR), wordt vervaardigd middels een proces dat resulteert in twee vlakke, evenwijdige oppervlakken. Dit basisglas kan vervolgens worden verwerkt tot gecoat glas, spiegels, isolerende beglazingen, gelaagd, gehard, gezeefdrukt, gematteerd, gezandstraald, gelakt of anderszins bewerkt glas.
Gebruikte bronnen: