Standaardisatie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Standaardisatie in de bouw is het proces van het vastleggen en toepassen van uniforme normen, specificaties en richtlijnen voor materialen, processen en methoden, met als doel het verbeteren van consistentie, kwaliteit, veiligheid en efficiëntie.
Omschrijving
Standaardisatie draagt in de bouwsector bij aan het waarborgen van kwaliteit en veiligheid, en helpt om te voldoen aan wettelijke voorschriften. Het biedt een uniforme aanpak voor het ontwerpen, construeren en onderhouden van bouwwerken. Normen, zoals die van NEN en ISO, zijn hierbij belangrijke instrumenten. Deze normen zijn vaak geen wetten, maar eerder 'goede praktijken' die vrijwillig worden toegepast, hoewel ze als basis kunnen dienen voor verplichte CE-markering bij bepaalde bouwproducten. Standaardisatie kan leiden tot lagere realisatie- en onderhoudskosten, een hogere doorloopsnelheid en meer uniformiteit.
Toepassing en Voordelen
Standaardisatie wordt in de bouw toegepast op diverse gebieden, waaronder materialen, constructiemethoden en informatie-uitwisseling zoals bij Building Information Modeling (BIM) met standaarden zoals IFC. Het gebruik van standaarden, zoals de Eurocodes voor constructieve veiligheid of normen voor toeslagmaterialen in beton (NEN-EN 12620, NEN 5905), zorgt voor een gemeenschappelijke basis en taal voor betrokken partijen. Dit vergemakkelijkt de uitwisseling van kennis en bevordert de interoperabiliteit van producten en diensten. Voorbeelden van de toepassing zijn te vinden bij gestandaardiseerde brugontwerpen of bij de focus op standaardisatie in de woningbouw om betaalbaarheid en snelheid te bevorderen. Standaardisatie kan ook een rol spelen bij circulaire bouwstrategieën door componenten uniformer te maken voor hergebruik.
Vergelijkbare termen
Normalisatie
Gebruikte bronnen: