Oplegger
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een oplegger, ook wel trailer genoemd, is een aanhangwagen zonder eigen vooras waarvan een deel van het gewicht op het trekkende voertuig (de trekker) rust.
Omschrijving
In de bouw en logistiek wordt een oplegger veel gebruikt voor het transporteren van diverse materialen en goederen. Opleggers komen in verschillende uitvoeringen, afhankelijk van het beoogde gebruiksdoel. Ze worden gekoppeld aan een trekker middels een kingpin en koppelschotel, wat flexibiliteit biedt omdat een trekker met verschillende opleggers kan rijden. Materialen zoals staal en aluminium worden gebruikt in de constructie van opleggers, waarbij rekening gehouden wordt met sterkte, duurzaamheid en gewicht.
Toepassingen en Soorten
Opleggers worden voor uiteenlopende transporttaken ingezet. In de bouwsector worden bijvoorbeeld kipper opleggers gebruikt voor het vervoer van zand en grind, en open opleggers of opleggers met schuifzeilen voor bouwmaterialen. Containerchassis zijn specifieke opleggers voor het transport van zeecontainers. Andere soorten zijn onder meer diepladers voor hoge of zware ondeelbare ladingen zoals machines, koel-vriesopleggers voor bederfelijke goederen en walking floor opleggers voor losgestorte producten. Er bestaan ook BE-opleggers, die lichter zijn en met een BE-rijbewijs bestuurd mogen worden in gebieden met een vrachtwagenverbod.
Vergelijkbare termen
Balk |
ligger |
steunpunt
Gebruikte bronnen: