Kunstgeschiedenis
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Kunstgeschiedenis is de wetenschappelijke discipline die de ontwikkeling, kenmerken en context van kunst door de tijd heen bestudeert en beschrijft.
Omschrijving
Het vakgebied kunstgeschiedenis omvat de analyse van diverse kunstvormen, waaronder schilderkunst, beeldhouwkunst en architectuur. Binnen de kunstgeschiedenis wordt gekeken naar de historische en culturele context waarin kunstwerken tot stand kwamen om inzicht te krijgen in de evolutie van artistieke expressie en de impact ervan op de samenleving. De studie van kunstgeschiedenis kan zich richten op specifieke periodes, regio's of thema's, en omvat onder meer onderzoek naar stijlen, technieken en de rol van kunstenaars en opdrachtgevers.
Architectuurgeschiedenis
Een belangrijk deelgebied binnen de kunstgeschiedenis is de architectuurgeschiedenis, die zich richt op de evolutie van bouwkunst, stedenbouw en landschapsarchitectuur. Hierbij worden bouwstijlen, constructietechnieken en de relatie tussen architectuur en de maatschappelijke, culturele en politieke context onderzocht. De studie van architectuurgeschiedenis kan zowel brede overzichten van periodes omvatten als diepgaande analyses van specifieke gebouwen, architecten of stedelijke ontwikkelingen.
Vergelijkbare termen
Kunsthistorie
Gebruikte bronnen: