Kiezelzuur
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Kiezelzuur, ook bekend als siliciumdioxide (SiO₂), is een chemische verbinding van silicium en zuurstof die veel voorkomt in de aardkorst in mineralen zoals kwarts en zand.
Omschrijving
Siliciumdioxide is een belangrijk bestanddeel in diverse bouwmaterialen, waaronder glas, beton, cement en keramiek. Het wordt in de bouwsector gebruikt als grondstof vanwege eigenschappen zoals hardheid, duurzaamheid en chemische stabiliteit. In beton kan siliciumdioxide dienen als vulstof om de sterkte en dichtheid te verbeteren. Bij de productie van cement is kiezelzuur (SiO₂) een van de hoofdbestanddelen van portlandcementklinker, samen met kalk (CaO), aluminiumoxide (Al₂O₃) en ijzer(III)oxide (Fe₂O₃). Het is ook een essentieel ingrediënt bij de productie van glas, waar het de structuur vormt.
Gezondheidsrisico's
Bij het bewerken van bouwmaterialen die kiezelzuur bevatten, zoals beton, baksteen, mortel en tegels, kan respirabel kristallijn silica (RCS) stof vrijkomen door activiteiten zoals boren, snijden, slijpen en schuren. Inademing van dit fijne stof kan leiden tot ernstige longaandoeningen, waaronder silicose (stoflongen) en longkanker. Er zijn strikte veiligheidsmaatregelen en grenswaarden vastgesteld om blootstelling aan RCS te beperken en de gezondheid van werknemers te beschermen.
Vergelijkbare termen
Siliciumdioxide
Gebruikte bronnen: