Kernconstructie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De kernconstructie is een essentieel dragend onderdeel van een gebouw, met name bij hoogbouw, dat zorgt voor stabiliteit en verticale belastingen opvangt.
Omschrijving
Een kernconstructie functioneert als de 'ruggengraat' van een gebouw. Het is een stijf element, vaak in het centrum van het gebouw geplaatst, dat helpt om het gebouw in evenwicht te houden en bestand te maken tegen horizontale krachten zoals windbelasting. Naast het dragen van verticale lasten, biedt de kernconstructie ruimte voor voorzieningen zoals liften, trappenhuizen, schachten en sanitaire ruimtes. Materialen zoals beton en staal worden vaak gebruikt voor kernconstructies vanwege hun sterkte en stabiliteit.
Toepassing in hoogbouw
Kernconstructies zijn veelvoorkomend bij hoogbouwprojecten, waar ze cruciaal zijn voor de stabiliteit van de toren tegen wind en andere horizontale krachten. Ze dragen bij aan de afdracht van verticale belasting en werken soms samen met andere stabiliteitssystemen zoals geveldiagonalen. De plaatsing en afmetingen worden zorgvuldig berekend in de ontwerpfase om veiligheid en naleving van bouwvoorschriften te garanderen.
Vergelijkbare termen
Dragende structuur
Gebruikte bronnen: