Skeletbouw
Definitie
Skeletbouw is een bouwmethode waarbij het gebouw steunt op een dragend skelet van kolommen en balken, waarbij de gevels niet dragend zijn maar ter opvulling dienen.
Omschrijving
Skeletbouw is een constructietechniek waarbij het gebouw wordt gedragen door een skelet van verticale kolommen en horizontale balken. Deze dragende elementen vormen de basisstructuur van het gebouw, terwijl de gevels niet dragend zijn en meer dienen als een soort schil om de binnenruimte te omhullen. Deze bouwmethode maakt grote vrije overspanningen mogelijk en biedt flexibiliteit in indelingen en gevelontwerpen. Materialen zoals beton, staal, hout en zelfs tegenwoordig composietmaterialen worden vaak gebruikt in skeletbouw, afhankelijk van de specifieke vereisten van het project. Skeletbouw wordt veel toegepast bij hoge gebouwen, commerciële panden en ook bij woningbouw.Een belangrijk aspect van skeletbouw is dat het zorgt voor efficiënt ruimtegebruik en kan worden aangepast aan verschillende functionele en esthetische eisen. Door de skeletstructuur kunnen grote open ruimtes worden gecreëerd zonder de noodzaak van dragende muren, wat architectonische vrijheid biedt. Echter, de kwaliteit van het skelet, de juiste dimensionering en constructieve details zijn van essentieel belang om stabiliteit en veiligheid van het gebouw te waarborgen. Ook is het van belang om rekening te houden met brandveiligheidseisen en de interactie tussen het skelet en de niet-dragende gevelelementen.
Vergelijkbare termen
Geraamtebouw