Hydro-elektriciteitscentrale
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een hydro-elektriciteitscentrale, ook wel waterkrachtcentrale genoemd, is een elektriciteitscentrale die de bewegingsenergie van stromend of vallend water omzet in elektrische energie.
Omschrijving
Waterkrachtcentrales benutten het hoogteverschil (verval) en/of het debiet (waterverplaatsing per tijdseenheid) van water om een turbine aan te drijven. Deze turbine is gekoppeld aan een generator die de mechanische energie omzet in elektriciteit. De kracht van water wordt al eeuwen gebruikt, oorspronkelijk met watermolens, en later voor de opwekking van elektriciteit.
Soorten waterkrachtcentrales
Er bestaan verschillende typen waterkrachtcentrales. Riviercentrales maken gebruik van de stroming in rivieren. Stuwdamcentrales creëren een groot hoogteverschil door water op te slaan in een stuwmeer. Pompcentrales pompen water naar een hoger gelegen bassin tijdens daluren om het tijdens piekuren te gebruiken voor energieopwekking. Getijdencentrales wekken energie op uit het verschil in waterhoogte tussen eb en vloed of de stroming van zeewater.
Toepassing en voordelen
Waterkracht is wereldwijd een belangrijke bron van duurzame energie. Het is een hernieuwbare en voorspelbare energiebron waarbij geen schadelijke stoffen vrijkomen bij de opwekking. Waterkrachtcentrales, met name stuwdamcentrales, kunnen ook dienen voor wateropslag en het reguleren van de waterafvoer. De levensduur van dammen en centrales is lang, vaak tussen de 50 en 100 jaar.
Vergelijkbare termen
Waterkrachtcentrale
Gebruikte bronnen: