Hellingslijn
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een hellingslijn is een aanduiding van de schuinte of stijging van een vlak of constructie, vaak weergegeven als een verhouding of percentage.
Omschrijving
Hoewel de term 'hellingslijn' niet eenduidig wordt gedefinieerd in de beschikbare bronnen als een specifieke lijn die de laagste met de hoogste punten verbindt, beschrijven de bronnen wel het begrip 'helling' in verschillende bouwgerelateerde contexten. Het gaat hierbij om de schuinte van bijvoorbeeld een talud langs een weg of spoorlijn, de helling van een dijk (buiten- en binnentalud) of de helling van een scheepshelling waarop schepen worden gebouwd of gerepareerd. Deze helling wordt vaak uitgedrukt als een verhouding (bijvoorbeeld 1:1, 1:1.5 of 1:3) of als een stijgingspercentage. De specifieke hellingshoek is afhankelijk van factoren zoals het materiaal, bouwkundige eisen, veiligheid en beschikbare ruimte.
Toepassingen van Helling
Het begrip 'helling' is binnen de bouw en civiele techniek van toepassing op diverse constructies. Voorbeelden hiervan zijn taluds langs wegen, spoorlijnen en watergangen, die hoogteverschillen overbruggen. Ook dijken hebben hellingen aan zowel de water- (buitentalud) als de landzijde (binnentalud). In de scheepsbouw worden scheepshellingen gebruikt om vaartuigen te water te laten of uit het water te halen.
Weergave van Helling
De schuinte van een helling wordt in de bouw vaak weergegeven als een verhouding tussen hoogte en aanleg. In Nederland wordt hierbij voor de hoogte meestal één aangehouden, bijvoorbeeld 1:1 of 1:3. Bij opritten naar bruggen kan ook rekening worden gehouden met maximaal toegestane stijgingspercentages.
Vergelijkbare termen
Dakhoek
Gebruikte bronnen: