Glasvezelnetwerk

Laatst bijgewerkt: 05-05-2025


Definitie

Een glasvezelnetwerk is een communicatienetwerk dat gebruikmaakt van optische vezels, meestal gemaakt van glas, om data als lichtsignalen over lange afstanden te versturen met hoge snelheden.

Omschrijving

Glasvezelnetwerken zijn opgebouwd uit dunne, transparante vezels, veelal van gedoteerd kwartsglas, die als lichtgeleiders fungeren. Data wordt hierbij verzonden middels lichtgolven, wat resulteert in zeer hoge transmissiesnelheden en een stabiele verbinding die minder gevoelig is voor externe factoren zoals weersomstandigheden. De aanleg van een glasvezelnetwerk, ook wel 'fiber to the home' (FTTH) genoemd wanneer het tot aan de woning reikt, is een complex proces dat civiele techniek en gespecialiseerde kennis vereist. Dit omvat onder andere het graven van geulen, gestuurd boren onder obstakels door, en het blazen van de glasvezelkabel door buizen. Er zijn diverse toepassingen, variërend van snelle internetverbindingen voor particulieren en bedrijven tot data-overdracht tussen gebouwen en in specifieke industriële omgevingen.

Aanleg en installatie

De aanleg van glasvezelnetwerken omvat verschillende fasen, beginnend met gedegen voorbereiding en planning, inclusief het verkrijgen van vergunningen en het maken van afspraken met gemeenten. Vervolgens wordt de route bepaald en wordt er, indien nodig, machinaal gegraven of gestuurd geboord om de kabels te plaatsen. Bij de aanleg naar woningen wordt de glasvezelkabel vaak vanaf de straat naar de gevel 'geschoten' om verstoring van tuinen te minimaliseren. In gebouwen, zoals flats, vereist de aanleg zorgvuldige planning en coördinatie met bewoners en beheerders om de kabels efficiënt naar de individuele woningen te leiden. Na het plaatsen van de kabel wordt het aansluitpunt in de woning geïnstalleerd en de verbinding getest. Gespecialiseerde bedrijven en gecertificeerde monteurs voeren deze werkzaamheden uit.

Toepassingen en materialen

Glasvezel wordt niet alleen gebruikt voor internetverbindingen en telecommunicatie, maar ook in andere sectoren. Zo wordt glasvezelversterkte kunststof (GVK) toegepast als wapening in betonconstructies waar geen elektromagnetische geleiding gewenst is, bijvoorbeeld bij transformatorstations en gevoelige onderzoeksapparatuur. De kabels zelf bestaan voornamelijk uit optische vezels van glas, beschermhoezen en buitenmantels. De aanleg van glasvezelinfrastructuur vereist nauwkeurige installatie, vaak ondergronds, waarbij technieken worden gebruikt om de impact op de omgeving te beperken en het netwerk te beschermen.

Vergelijkbare termen

Glasvezelkabel

Gebruikte bronnen: