Druksterkte
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Druksterkte is de maximale spanning die een materiaal kan weerstaan onder invloed van een drukkracht voordat het bezwijkt of blijvend vervormt.
Omschrijving
Druksterkte is een cruciale mechanische eigenschap in de bouwkunde, met name voor materialen die worden blootgesteld aan drukbelastingen, zoals in funderingen, muren en kolommen. Het geeft aan hoeveel druk een materiaal kan verdragen voordat er significante vervorming of breuk optreedt. Materialen zoals beton en metselwerk staan bekend om hun hoge druksterkte, terwijl staal en hout vaak beter presteren bij trek- en buigbelastingen. De druksterkte wordt meestal uitgedrukt in N/mm² of MPa.
Druksterkte bij Beton
Bij beton is de druksterkte een belangrijke indicator voor de kwaliteit en het draagvermogen van de constructie. In Nederland wordt hiervoor vaak de karakteristieke kubusdruksterkte gebruikt, bepaald door gestandaardiseerde drukproeven op kubusvormige proefstukken na 28 dagen. Beton wordt ingedeeld in sterkteklassen, aangeduid met een C-waarde (voor normaal- en zwaar beton) of LC-waarde (voor lichtbeton), gevolgd door twee getallen. Deze getallen representeren de karakteristieke druksterkte gemeten op respectievelijk cilinder- en kubusvormige proefstukken in N/mm² of MPa. De sterkteklasse van beton wordt door de constructeur voorgeschreven in het bestek en vormt de basis voor constructieve berekeningen.
Testen van Druksterkte
Het testen van de druksterkte is essentieel voor het waarborgen van de kwaliteit en veiligheid in de bouw. Drukproeven worden uitgevoerd op proefstukken om de maximale spanning te bepalen die het materiaal kan weerstaan. Naast destructieve methoden zijn er ook niet-destructieve testmethoden beschikbaar. Regelmatige druksterktetesten op de bouwplaats geven een indicatie van de kwaliteitscontrole en de uiteindelijke sterkte van het materiaal, met name bij beton waar de sterkte zich over tijd ontwikkelt.
Vergelijkbare termen
Treksterkte
Gebruikte bronnen: