Core
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De core van een gebouw is het centrale gedeelte dat voornamelijk verticale circulatie en technische installaties bevat.
Omschrijving
De core, ook wel bouwkundige kern genoemd, is een essentieel onderdeel in met name hoogbouw en complexe gebouwen. Het omvat typisch elementen zoals liften, trappenhuizen, schachten voor leidingen (elektra, water, ventilatie) en andere technische ruimtes. De strategische positionering en constructie van de core dragen bij aan de stabiliteit van het gebouw en een efficiënte indeling van de omliggende ruimtes. In moderne gebouwen worden soms meerdere cores toegepast om functionaliteit en flexibiliteit te vergroten.
Functie en Toepassing
De core vervult meerdere cruciale functies binnen een gebouw. Naast het faciliteren van personen- en goederenvervoer via liften en trappen, herbergt de core de noodzakelijke infrastructuur voor diverse installaties. Dit centrale cluster zorgt voor een geordende en veilige doorvoer van leidingen en kabels door de verschillende verdiepingen. In hoogbouw speelt de core tevens een belangrijke rol in de structurele stabiliteit, waarbij het horizontale krachten zoals wind opvangt in samenwerking met de buitenconstructie.
Gerelateerde concepten
In de bouw en vastgoed worden soms termen als 'Shell and Core' gebruikt. Dit concept beschrijft een opleveringsniveau waarbij de ontwikkelaar de basisstructuur van het gebouw (de 'shell') en de core realiseert, terwijl de binnenafwerking en inrichting ('fit-out') door de huurder of koper wordt gedaan. Certificeringen zoals WELL Core & Shell richten zich specifiek op de gezondheid en het welzijn van gebruikers in de gemeenschappelijke ruimtes en de bouwkundige kern van een gebouw.
Vergelijkbare termen
Kern |
Gebouwkern
Gebruikte bronnen: