Gebouwkern
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De gebouwkern is het centrale, verticale deel van een gebouw dat essentieel is voor de stabiliteit en functionaliteit, en veelal trappenhuizen, liftschachten, technische ruimtes en sanitaire voorzieningen bevat.
Omschrijving
De gebouwkern bevindt zich in het hart van een gebouw en speelt een cruciale rol in zowel de constructieve stabiliteit als de functionele indeling. In hoogbouw verzorgen de kernen de stabiliteit tegen horizontale krachten zoals windbelasting. Naast de stabiliteitsfunctie huisvest de kern vaak de belangrijkste verticale transportroutes zoals trappen en liften, evenals essentiële technische installaties en sanitaire groepen.
Constructieve functie
De gebouwkern draagt significant bij aan de stabiliteit van een constructie, met name in hogere gebouwen. De stijve kern, vaak opgebouwd uit wanden, weerstaat horizontale belastingen zoals wind. Het kan worden geschematiseerd tot een staaf in het zwaartepunt van de schachtdoorsnede voor berekeningen. Meerdere stabiliteitscomponenten, waaronder de gebouwkern, worden vaak gecombineerd voor een optimale stabiliteit.
Elementen in de gebouwkern
Naast de structurele functie bevat de gebouwkern veelal de belangrijkste faciliteiten voor verticaal transport, zoals trappenhuizen en liftschachten. Ook technische ruimtes voor installaties en sanitaire voorzieningen worden vaak in de gebouwkern ondergebracht.
Vergelijkbare termen
Trappenhuis
Gebruikte bronnen: