Constructie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een constructie is een samenstelling van onderdelen die een functioneel geheel vormen, vaak met als doel om krachten op te nemen en stabiliteit te bieden, zoals in gebouwen en andere bouwwerken.
Omschrijving
In de bouwkunde verwijst 'constructie' naar het dragende deel van een bouwwerk dat zorgt voor sterkte, stijfheid en stabiliteit. Dit omvat elementen zoals funderingen, muren, vloeren, balken en kolommen. Constructies worden ontworpen om bestand te zijn tegen verschillende belastingen en om te voldoen aan technische en bouwkundige eisen voor veilig gebruik. Materialen zoals beton, staal en hout worden veelvuldig gebruikt in constructies. De vorm van een constructie is afhankelijk van het beoogde doel en kan variëren, bijvoorbeeld een starre constructie voor een huis. De constructieleer is de wetenschap die zich bezighoudt met het ontwerpen en doorrekenen van constructies.
Belang van een solide constructie
Een solide constructie is essentieel voor de stabiliteit, veiligheid en duurzaamheid van een gebouw. Constructief bouwen betekent dat een project wordt opgezet met een sterke en veilige constructie als basis, waarbij gebruik wordt gemaakt van hoogwaardige materialen en rekening wordt gehouden met bouwtechnische berekeningen en regelgeving zoals het Bouwbesluit.
Krachten en eigenschappen
Constructies moeten voldoen aan de '3 S'en': Sterkte, Stijfheid en Stabiliteit. Sterkte betekent dat de constructie niet mag breken, stijfheid dat de vorm behouden blijft en stabiliteit dat de constructie niet omvalt. Constructies kunnen verschillende krachten opnemen, zoals trekkracht en duwkracht. De vorm en gebruikte materialen spelen een belangrijke rol in de sterkte en stijfheid van een constructie.
Vergelijkbare termen
Skeletbouw
Gebruikte bronnen: