cella


Definitie

De cella is de centrale, afgesloten ruimte van een klassieke tempel waar het cultusbeeld of de heilige objecten werden bewaard.

Omschrijving

In de klassieke oudheid vormde de cella het heilige middelpunt van een Griekse of Romeinse tempel. Deze ruimte, vaak rechthoekig van vorm, was omgeven door muren en had meestal een ingang aan de voorzijde. In Griekse tempels werd de cella vaak geflankeerd door een pronaos (voorhal) en soms een opistodomos (achterhal). In Romeinse tempels fungeerde de cella als de kern waar priesters rituelen uitvoerden. Het ontwerp van de cella varieerde afhankelijk van de cultuur en religieuze tradities, maar het was altijd de plek met de grootste spirituele betekenis binnen de tempel.

Vergelijkbare termen

Naos