c14-datering
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
C14-datering, ook bekend als radiokoolstofdatering, is een methode om de ouderdom van organisch materiaal te bepalen door de hoeveelheid radioactieve koolstof (14C) te meten.
Omschrijving
Deze radiometrische dateringsmethode wordt gebruikt voor het dateren van organisch materiaal zoals hout, houtskool, veen, botten, zaden en schelpen. De methode is gebaseerd op het verval van de instabiele isotoop koolstof-14 (14C), die in de atmosfeer wordt gevormd en door levende organismen wordt opgenomen. Na het afsterven stopt de opname en neemt de hoeveelheid 14C in het materiaal langzaam af door radioactief verval. Door de resterende hoeveelheid 14C te meten, kan de ouderdom van het materiaal worden berekend. De halfwaardetijd van 14C is ongeveer 5.730 jaar. C14-datering is geschikt voor materialen met een ouderdom tot circa 50.000 jaar en wordt veel toegepast in de archeologie en bij het dateren van historische bouwmaterialen, zoals houten constructies.
Vergelijkbare termen
Dendrochronologie |
thermoluminescentiedatering
Gebruikte bronnen: