Bernoulli-principe
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Het Bernoulli-principe stelt dat bij een stroming van vloeistof of gas een toename van de snelheid samengaat met een afname van de druk of de potentiële energie.
Omschrijving
Dit principe, geformuleerd door Daniel Bernoulli, is een fundamenteel concept in de vloeistofdynamica en kan worden afgeleid uit de wet van behoud van energie. Het beschrijft het verband tussen de snelheid en de druk langs een stroomlijn in een ideale vloeistof of gas (niet-samendrukbaar en wrijvingsloos). In een horizontale stroming resulteert een hogere snelheid in een lagere druk, en omgekeerd. Het principe is toepasbaar in diverse gebieden, waaronder aerodynamica om te verklaren hoe vleugels lift genereren door snelheids- en drukverschillen. Ook in de bouwkunde en civiele techniek zijn er toepassingen te vinden, bijvoorbeeld bij het analyseren van windbelasting op constructies zoals daken en bruggen, en in de waterbouw bij het ontwerp van hydraulische systemen en structuren zoals sluizen. Het principe helpt bij het begrijpen van drukverdelingen en stromingspatronen, wat essentieel is voor een veilig en efficiënt ontwerp.
Toepassingen in de Bouw
In de bouwkunde wordt het Bernoulli-principe toegepast bij het beoordelen van windeffecten op gebouwen. Bij een dak zorgt de hogere luchtsnelheid over het gebogen oppervlak voor een lagere druk dan aan de onderzijde, wat resulteert in opwaartse kracht (lift). Dit is belangrijk bij het ontwerpen van dakconstructies om schade door windzuiging te voorkomen. Bij bruggen kan het principe helpen de krachten als gevolg van windstroming rond de constructie te analyseren. In de waterbouw speelt het een rol bij het ontwerp van waterwerken, zoals het begrijpen van drukverschillen bij sluizen of de hydrodynamica rond schepen in nauwe vaarwegen.
Gebruikte bronnen: