Baarhuisje
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een baarhuisje, ook wel lijkenhuisje of dodenhuisje genoemd, is een gebouwtje op een begraafplaats of bij een hospitaal dat diende als tijdelijke bewaarplaats voor overledenen.
Omschrijving
Historisch gezien werden baarhuisjes gebouwd om overledenen tijdelijk onder te brengen voor de begrafenis. Vanaf 1872 werd de bouw van een lijkenhuisje bij elke begraafplaats verplicht gesteld, onder andere om de verspreiding van besmettelijke ziekten te voorkomen. Destijds was het bij wet verplicht om een lichaam van een overledene aan een besmettelijke ziekte tijdelijk in zo'n huisje te bewaren. Ook werden ze gebruikt voor het opbaren van vreemdelingen, drenkelingen of mensen van wie de dood nog niet met zekerheid was vastgesteld. Begraven mocht pas na 36 uur, een termijn die in de Wet op de lijkbezorging nog steeds gehandhaafd is. Oorspronkelijk werden deze gebouwtjes vaak achteraan op de begraafplaats geplaatst, omringd door bomen en struiken voor een koel klimaat en om ze aan het zicht te onttrekken. Later, begin 20e eeuw, werden ze dichter bij de ingang gesitueerd. Tegenwoordig doen veel baarhuisjes geen dienst meer als zodanig en worden ze vaak gebruikt als opslagruimte voor gereedschap.
Architectuur
De architectuur van baarhuisjes varieert, maar ze zijn vaak eenvoudig van opzet. Er zijn echter ook voorbeelden van rijksmonumentale baarhuisjes met specifieke bouwstijlen, zoals Willem II-Gotiek of neogotiek. De materialen die gebruikt werden waren veelal robuust, zoals baksteen. Sommige baarhuisjes zijn onderdeel van een groter complex op de begraafplaats, zoals een klokhuis of calvarie.
Vergelijkbare termen
Lijkenhuisje
Gebruikte bronnen: