Aardewerk
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Aardewerk is een verzamelnaam voor uit klei gevormde en gebakken keramiek, gebakken op relatief lage temperaturen tussen circa 800°C en 1150°C, wat resulteert in een poreus materiaal dat vaak geglazuurd wordt om het waterdicht te maken.
Omschrijving
Aardewerk is een vorm van keramiek die ontstaat door klei te vormen en vervolgens te bakken. Historisch gezien is het een van de oudste materialen die door de mens gebruikt wordt. Voor bouwkundige toepassingen staat aardewerk ook wel bekend als bouw- of woonkeramiek. Het wordt gebakken bij temperaturen die lager liggen dan bij steengoed of porselein, waardoor het eindproduct poreus blijft. Om aardewerk geschikt te maken voor toepassingen waar waterdichtheid vereist is, wordt het meestal voorzien van een glazuurlaag. Voorbeelden van bouwkundig aardewerk zijn bakstenen, dakpannen, vloer- en wandtegels, en sanitair.
Bouwkundige toepassingen
Aardewerk kent diverse toepassingen in de bouw. Het wordt gebruikt voor bakstenen in metselwerkconstructies, dakpannen voor dakbedekking, en tegels voor wanden en vloeren. Daarnaast valt sanitair, zoals wastafels en toiletpotten, ook onder bouwkeramiek. Terracotta, een ongeglazuurd roodbruin aardewerk, wordt historisch veel toegepast voor gevelversieringen en ornamenten.
Eigenschappen en verwerking
Door het bakproces wordt klei een hard, steenachtig materiaal. Bij aardewerk blijft het materiaal na het bakken poreus. Om het waterdicht te maken, met name voor functionele toepassingen zoals sanitair en sommige tegels, wordt een glazuurlaag aangebracht die bij een tweede bakproces versmelt met het aardewerk. Aardewerk kan verschillende kleuren en texturen hebben, afhankelijk van de gebruikte kleisoort, toevoegingen en het bakproces. Het is over het algemeen duurzaam en brandwerend, maar ongeglazuurd aardewerk kan gevoelig zijn voor vorstschade door de poreusheid.
Vergelijkbare termen
Keramiek
Gebruikte bronnen: