Zouttoren
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een zouttoren is een historische constructie die oorspronkelijk werd gebruikt als boortoren voor de winning van zout uit de ondergrond.
Omschrijving
Zouttorens werden vanaf begin 20e eeuw gebouwd, met name in gebieden waar zoutlagen in de bodem aanwezig waren. Ze fungeerden als boorinstallaties om via putten zout water (pekel) naar boven te pompen. In de nok van de toren was vaak een hijsinstallatie aanwezig om de boorpijpen te hanteren. Tegenwoordig zijn de meeste zouttorens vervangen door kleinere constructies, ook wel 'zouthuisjes' genoemd, die de modernere winningstechnieken faciliteren. De overgebleven zouttorens worden soms beschouwd als industriële monumenten.
Zoutwinning
Zoutwinning uit de ondergrond gebeurt door water in de zoutlaag te injecteren. Het zout lost op in het water, waardoor pekel ontstaat. Deze pekel wordt vervolgens naar boven gepompt. Dit proces staat bekend als pekelwinning of oplossingwinning. Het gewonnen zout wordt gebruikt voor diverse doeleinden, waaronder in de chemische industrie.
Gebruikte bronnen: