Zone-indeling
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Het verdelen van een bouwwerk of gebied in specifieke zones op basis van functie, gebruiksvereisten of veiligheidseisen.
Omschrijving
Zone-indeling is een essentieel concept in de bouw, architectuur en stedenbouw waarbij een fysieke ruimte wordt opgedeeld om een logische, efficiënte en veilige organisatie te creëren. Dit kan toegepast worden op verschillende schalen, van de indeling van ruimtes binnen een gebouw, de positionering van constructies in een landschap tot het markeren van veiligheidszones op bijvoorbeeld bouwplaatsen. Het doel is om de ruimtelijke organisatie te optimaliseren voor het beoogde gebruik, rekening houdend met bijvoorbeeld functionaliteit, comfort, veiligheid en regelgeving.
Toepassingsgebieden
Zone-indeling wordt in diverse bouwgerelateerde contexten toegepast:
* Gebouwontwerp: Indeling van woon-, werk- en circulatieruimtes.
* Elektrotechnische installaties: Indeling van natte ruimtes (zoals badkamers) in zones met specifieke eisen voor elektrische voorzieningen om kortsluiting door water te voorkomen.
* Brandveiligheid: Indeling in detectiezones voor brandmeldinstallaties.
* Landschapsarchitectuur: Structuurplan waarbij programmapunten worden geplaatst in zones die hun functie optimaal ondersteunen.
* Veiligheid op bouwplaatsen: Indeling van gevarenzones en nabijheidzones, bijvoorbeeld bij werkzaamheden nabij spoorwegen, om aanrijdgevaar te beheersen.
* Installatietechniek: Indeling van een woning in zones voor temperatuurregeling met behulp van thermostaten en zonekleppen.
Vergelijkbare termen
Functie-indeling |
Ruimtelijke organisatie
Gebruikte bronnen: