Vochtmetingen
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Vochtmetingen zijn technieken om het gehalte aan vocht in materialen of de relatieve luchtvochtigheid in ruimtes te bepalen, essentieel voor het diagnosticeren en voorkomen van vochtgerelateerde problemen in de bouw.
Omschrijving
Het meten van vocht in bouwmaterialen, constructies of binnenruimtes is cruciaal in de bouwkunde. Overtollig vocht kan leiden tot aanzienlijke schade, zoals schimmelvorming, houtrot, corrosie en vermindering van isolatiewaarden. Het vochtgehalte in beton wordt in de betontechnologie doorgaans uitgedrukt als een percentage van de droge massa. Bij het meten van het watergehalte van beton kan het totale watergehalte of de waterabsorptie worden bepaald. Een te hoog vochtgehalte in bijvoorbeeld een dekvloer kan problemen veroorzaken als er een volgende laag, zoals egalisatie of bedekking, wordt aangebracht, omdat het vocht dan opgesloten raakt en later schade kan veroorzaken, zoals loskomende egalisatie of blazen in de bedekking. Vochtmetingen zijn noodzakelijk om te bepalen of een constructie gereed is voor verdere afwerking. Dit geldt bijvoorbeeld voor het controleren van hout voor timmerwerk of het testen van betonvloeren voordat vloerbedekking wordt geplaatst. Het evenwichtsvochtgehalte is het vochtgehalte dat zich instelt bij een bepaalde gemiddelde relatieve vochtigheid van de omgeving en kan van invloed zijn op bijvoorbeeld de isolatiewaarde van een materiaal. Vochtige muren en vloeren kunnen hun isolerende werking verliezen.
Soorten vochtmeters en meetmethoden
Er zijn diverse soorten vochtmeters beschikbaar voor specifieke toepassingen, waaronder meters voor hout, beton en steen. Vochtmeters kunnen worden onderverdeeld in destructieve en niet-destructieve varianten. Destructieve vochtmeters, vaak gebruikt bij houtmetingen, werken met pinnen die in het materiaal worden gedrukt en geven een absoluut vochtpercentage. Niet-destructieve vochtmeters, geschikt voor onder meer steenachtige ondergronden of achter tegelwerk, meten door het apparaat tegen het oppervlak te houden, zonder schade te veroorzaken. Deze meten vaak relatief vocht, wat aangeeft of de ene plek vochtiger of droger is dan de andere. Naast elektronische meters bestaat er ook de CM-meting (carbidmeting), waarbij een monster van de dekvloer wordt genomen en chemisch wordt geanalyseerd om het restvochtgehalte te bepalen. Sommige meters geven naast het vochtpercentage ook de relatieve luchtvochtigheid, omgevingstemperatuur, vloertemperatuur en dauwpunt aan.
Gebruikte bronnen: