Veroudering
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Veroudering in de bouwkunde is het proces waarbij bouwmaterialen en constructies na verloop van tijd aan kwaliteit inboeten door diverse invloeden.
Omschrijving
Veroudering is een natuurlijk en onvermijdelijk proces in de bouw. Het treedt op bij alle bouwmaterialen en constructies en leidt tot een afname van de technische kwaliteit. Factoren die bijdragen aan veroudering zijn onder meer weersomstandigheden zoals regen, UV-straling en temperatuurschommelingen, mechanische belasting, vocht, en chemische reacties. Ook biologische invloeden zoals schimmels kunnen een rol spelen.
Autonome kwaliteitsvermindering
Veroudering kan leiden tot autonome kwaliteitsvermindering, wat betekent dat de technische kwaliteit van een bouwwerk in de loop der jaren afneemt door slijtage en veroudering, zelfs zonder specifieke schade. Dit kan bijvoorbeeld leiden tot ramen en deuren die slechter sluiten of dakbedekking die poreus wordt door weersomstandigheden. Zolang het minimale kwaliteitsniveau voor bestaande bouw volgens het Bouwbesluit niet wordt onderschreden, is deze afname aanvaardbaar.
Bouwpathologie en veroudering
Bouwpathologie is een specialisatie binnen de bouw die zich bezighoudt met de resultaten en gevolgen van de technische ontwikkeling en veroudering van bouwwerken. Een bouwpatholoog onderzoekt gebreken, schades en schade-ontwikkeling, de oorzaken en gevolgen ervan, en hoe deze voorkomen of verholpen kunnen worden. Materiaalkennis, bouwtechniek, bouwfysica en mechanica spelen hierbij een rol.
Vergelijkbare termen
Slijtage
Gebruikte bronnen: