Verankering
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Verankering is het proces waarbij een object of constructiedeel stevig wordt bevestigd aan een ondergrond of ander bouwelement om stabiliteit en veiligheid te waarborgen.
Omschrijving
Verankeringen zijn essentieel in de bouw- en constructiesector voor het verbinden en vastzetten van diverse elementen, zoals balken, wanden, gevels, kozijnen en machines. Ze zorgen ervoor dat constructies bestand zijn tegen verschillende belastingen, zoals wind, zetting of trek- en drukspanningen. De juiste keuze en installatie van verankeringen is cruciaal voor de structurele integriteit en veiligheid van een bouwwerk en moet voldoen aan geldende normen en voorschriften.
Soorten verankeringen
Er bestaan diverse soorten verankeringen, afhankelijk van de toepassing en de materialen die verbonden moeten worden. Veelvoorkomende typen zijn mechanische ankers (zoals keilbouten en expansieankers die zich uitzetten of vastklemmen in het materiaal) en chemische ankers (waarbij een speciale lijm of mortel wordt gebruikt voor een sterke hechting, ideaal voor zware belastingen en kwetsbare ondergronden). Daarnaast zijn er specifieke verankeringen zoals spouwankers (voor het verbinden van binnen- en buitenmuren) en kozijnankers (voor het bevestigen van kozijnen).
Vergelijkbare termen
Anker
Gebruikte bronnen: