Trektunnel
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een trektunnel is een tunnel die buiten het werk wordt geassembleerd uit prefab elementen en vervolgens door een grondlichaam onder wegen of spoorbanen wordt getrokken met behulp van trek- of duwkrachten.
Omschrijving
De trektunnel methode is een sleufloze bouwtechniek waarbij de tunnel wordt aangebracht zonder dat een open bouwput nodig is. Dit minimaliseert hinder voor het verkeer op de weg of het spoor erboven. De tunnel wordt samengesteld uit prefab betonnen tunnelelementen die met voorspankabels tot één geheel worden gespannen. Aan de voorzijde van de tunnel wordt met een snijraam grond ontgraven, waarna de tunnel gefaseerd vooruit wordt getrokken. De snelheid hiervan bedraagt meestal 50-100 cm per uur. Deze methode wordt vaak toegepast voor kleinere tunnels zoals fiets- en voetgangerstunnels en duikers.
Toepassingen
Trektunnels worden voornamelijk gebruikt voor het realiseren van onderdoorgangen voor langzaam verkeer, zoals fietsers en voetgangers. Daarnaast is de methode geschikt voor de aanleg van duikers. Hoewel de techniek voornamelijk voor kleinere constructies wordt ingezet, wordt er onderzoek gedaan naar opschaling voor grotere verkeerstunnels.
Voordelen
Belangrijke voordelen van de trektunnel methode zijn de minimale verkeershinder tijdens de bouw, omdat weg of spoor niet of nauwelijks afgesloten hoeven te worden. Er is geen open bouwput nodig, wat zorgt voor weinig omgevingshinder. De bouwmethode is snel door het gebruik van prefab elementen, en de tunnel kan gefaseerd, bijvoorbeeld 's nachts, worden aangebracht. Een ander voordeel is de geringe kans op zettingen, mede doordat de grond minimaal wordt geroerd en de massa van de tunnel vaak kleiner is dan de verwijderde grond. De dekking op de tunnel kan minimaal zijn.
Vergelijkbare termen
Trekput
Gebruikte bronnen: